شناسایی و اولویت بندی عوامل بازاریابی سیاسی مؤثر بر مشارکت سیاسی(مطالعه موردی: شهر تهران)

بازاریابی سیاسی درصدد افزایش توان گروه‌های سیاسی در فعالیتهای سیاسی می باشد. از آنجا که بازاریاب‌ها، توانایی ترغیب گروه‌های بزرگی از افراد را دارند بنابراین آنها می توانند در رقابتهای سیاسی، شرکت داشته باشند. تحقیق حاضرتاثیر بازاریابی سیاسی بر مشارکت سیاسی را مورد بررسی قرار داده. عوامل تاثیرگذار بر مشارکت سیاسی را شناسایی و اولویت بندی می نماید. روش تحقیق از نوع توصیفی است که به لحاظ ماهیت کاربردی و به لحاظ روش اجرا پیمایشی می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش شهروندان شهر تهران می‌باشند و از این بین تعداد ۳۸۵ شهروند به صورت نمونه‌گیری در دسترس و با استفاده از جدول مورگان و فرمول کوکران به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه می‌باشد که روایی آن از طریق مصاحبه با اساتید، صاحبنظرن و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ تایید گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده‌های جمع‌آوری شده از نرم‌افزار SPSS بهره گرفته شد و یافته‌های حاصل از پژوهش نشان داد که میان بازاریابی سیاسی و مشارکت سیاسی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. به رغم آن که نمی‌توان نتایج حاصل از نمونه گیری را با قطعیت تعمیم داد اما می توان ادعا کرد که تایید ۹ فرضیه، حکایت از آن دارد که استفاده از بازاریابی سیاسی در ایران به افزایش مشارکت سیاسی شهروندان منجر می شود و این اولین نتیجه تحقیق حاضر بود. به بیان دیگر احزاب و فعالان و سازمانهای سیاسی می بایستی مولفه های بازاریابی سیاسی را مهم و اثرگذار تلقی نموده و در برنامه های خود جای دهند. الویت‌بندی عوامل تاثیرگذاربازاریابی سیاسی بر مشارکت سیاسی به ترتیب بازاریابی خود، بخشبندی گروه‌های رای دهنده، ابزارهای تبلیغاتی ورسانه، تشکلهای سیاسی، چهره های مشهو، نمادهای روشنفکرانه، مسائل دینی ومذهبی، نمادهای انقلابی، تبلیغات تخریبی می‌باشد. به محققان علاقمند پیشنهاد می گردد مشابه این پژوهش را در شهر و استانهای دیگر انجام دهند و همچنین برای هریک از انتخابات ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی، شورای شهرو روستا و… پژوهش جداگانه انجام داده و نتایج با یکدیگر مقایسه شود.

بازاریابی سیاسی، مشارکت سیاسی، تهران، روابط عمومی