نویسندگان: سروش سیاری، مسعود کیماسی و ابراهیم متقی..
مجله: دوفصلنامه علمی اندیشه مدیریت راهبردی (اندیشه مدیریت)، سال پانزدهم، شماره اول (پیاپی ۲۹)، بهار و تابستان ۱۴۰۰، صص. ۱۷۵-۲۱۰٫
حوزه مطالعاتی بین‌رشته‌ای بازاریابی سیاسی همواره متأثر از مفاهیم بازاریابی بوده و هست؛ رویکرد رابطه‌ای نیز یکی از مفاهیمی است که موج جدیدی از پژوهش‌های بازاریابی سیاسی را به وجود آورد که بخشی از آنها ذیل عنوان بازاریابی رابطه‌ای سیاسی منتشر شده است. اهداف اصلی این مقاله عبارتند از مرور و خلاصه‌سازی ادبیات پژوهشی موجود پیرامون بازاریابی رابطه‌ای سیاسی و تبیین محوری‌ترین مفاهیم علمی مؤثر در شکل‌گیری رویکرد رابطه‌ای در بازاریابی سیاسی. نظر به پراکندگی پژوهش‌های مرتبط با موضوع در علوم مختلف و همچنین عدم توسعه یک چارچوب مشخص برای تجمیع و کاربردی‌سازی آنها، از روش مرور نظام‌مند ادبیات پژوهشی استفاده شد. این پژوهش کیفی است، برای جستجو از پایگاه‌های علمی معتبر داخلی و خارجی و برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل مضمون استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که ۶ مقوله اصلی تحقیقات بازار سیاسی، ارتباطات بازاریابی سیاسی، استراتژی بازاریابی سیاسی، بازاریابی سیاسی در دوران پساانتخابات، بازاریابی سیاسی داخلی و برندسازی سیاسی حائز بیشترین درصد فراوانی در میان پژوهش‌های جستجو شده بودند. نتایج حاکی است محققان با عبور از تفکر کلاسیک بازاریابی سیاسی، رابطه‌ای شدن تعاملات سیاسی را باعث قوت گرفتن فضای تشریک مساعی و همرقابتی به جای رقابت ناسالم می‌دانند. اهمیت علمی و عملی بازاریابی رابطه‌ای سیاسی اقتضا می‌کند که این مفهوم در سطوح کلان و خرد مدیریتی نقش‌آفرینی حداکثری داشته باشد تا پیامدهایش به بار بنشیند. تعاملات موجودیت‌های سیاسی با مردم به جای اینکه ایزوله و مقطعی باشند بایستی اجتماعی و مداوم پیش بروند. حرکت به سمت این حالت مطلوب نیازمند تغییر در اندیشه و عمل بازیگران سیاسی است تا تعاملات سیاسی متعهدانه‌تر شده و در دوره زمانی بلندمدت‌تری انجام شود.
بازاریابی رابطه‌ای سیاسی، بازاریابی سیاسی، بازاریابی رابطه‌ای، بازیگران سیاسی، مرور نظام‌مند ادبیات پژوهشی.
