نویسندگان: مسعود کیماسی، ابراهیم متقی، سروش سیاری و حسن وکیل‌زاده
مجله: فصلنامه سیاستگذاری عمومی، دوره۸ ، شماره۲ ، تابستان ۱۴۰۱، صص. ۱۳۸-۱۲۵٫
اگرچه قریب به پنج دهه از آغاز پژوهش‌های بازاریابی سیاسی در جهان و دو دهه در ایران می‌گذرد لکن همواره مسیر پژوهش‌ها نیاز به آسیب‌شناسی دارد. بررسی‌ها نشان می‌دهد جایگاه علمی و عملی بازاریابی سیاسی در ایران، مطلوب نیست و برای اثربخشی بیشتر نیاز است تا ویژگی‌های آن‌ها به شیوه علمی احصا گردد. در همین راستا، خلاصه‌سازی و مرور انتقادی پژوهش‌های بازاریابی سیاسی در ایران به علاوه توصیه‌های سیاستی و پیشنهاداتی برای پژوهش‌های آتی اهداف این مقاله را تشکیل می‌دهند. برای دستیابی بدین اهداف از روش مرور نظام‌مند با رویکرد انتقادی استفاده شد تا ضمن توصیف ویژگی‌های این پژوهش‌ها، نتایج کاربردی آن برای سیاستگذاری‌های علمی و اجرایی به دست آیند. یافته‌ها نشان می‌دهند که ۴ محور قابل بهبود(شامل موضوعات محدود و پرتکرار، دیدگاه سطحی، عدم توجه به تحولات نظری و حضور کمرنگ پژوهشگران سایر رشته‌ها) و ۳ نقطه قوت(شامل مفاهیم نوظهور، نگرش راهبردی و فرآیندی، و مسئله‌محوری و نگرش بومی) برای پژوهش‌های ایرانی بازاریابی سیاسی قابل بیان است.
بازاریابی سیاسی، ایران، مرور نظام‌مند، مکتب ابزارمحوری، انتخابات.
