از اعتراض دهه هفتاد آژانس شیشه ای تا اعتراض دهه نود خروج دو جنس متفاوت است. اعتراض حاج کاظم در آژانس شیشه ای، اعتراض به نمادهای فراموش شده است و اعتراض رحمت در خروج، به آرمان‌های فراموش شده.
🏤 دانشگاه امام صادق(ع)
🎓 پژوهشگر مطالعات بازاریابی سیاسی
رحمت فاقد انگیزه‌های تهدیدگرایانه است. او حامل یک پیام ساده است، بدون هیچ گرایش سیاسی خاصی. او حامل یک پیام ساده با نامه های فراوان از روستاهای عدل آباد با مردمی رنج کشیده و شهید پرور از دورترین نقطه از مرکز است. پیام رحمت صدایی بلند نه به رئیس جمهور، بلکه اعتراضی بلند به نماد پایتخت نشین‌ها و پاستورنشین های امروز و آینده است که با نگاه امنیتی «شخصیت نظام» را محافظ خود قرار دادند! چپ و راست هم نمی شناسد. گوشت قربانی است که هرجناحی به وقتش، بر سر سفره خود تقسیم می‌کند و برای امام زاده اش فاتحه‌ای می خواند. نظام بادیگارد انتفاعی نمی خواهد بلکه محافظی انتحاری از جنس حاج حیدر می خواهد تا راه خروج را از آژانس شیشه ای خودساخته، به سمت عروج و پرواز عباس ها و پیشرفت میثم‌ها هموار کند و صدای رحمت ها را در ارتفاع خود، پست نپندارد.
مدت هاست که خودتوجهی بیش از اندازه حاکمیت بر مقام وجودی خود، به تدریج موجب هیچ انگاری عناصر تعیین کننده خود شده که این یک نوع کژاندیشی را در پی داشته است. آری درست است که «عنصر مسلط» در نظام جمهوری اسلامی در برهه‌های حساس کنونی دیروز و امروز و آینده، همیشه سیاست و امنیت بوده و نه ساخت اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی نظام! ولی «عنصر تعیین کننده» در همین نظام آرمان‌ها، مردم و نیروهای اجتماعی وفادار بوده است که مورد بی مهری قرار گرفته است. ایستایی مقدس گونه شخصیت نظام که ثبات سیاسی را محور قرار داده، شخصیت‌ها و جریان‌های سیاسی قدرت طلب را نیز در هاله ای از امنیت نگه داشته است به طوریکه رحمت‌ها را به حاشیه رانده و حتی پویایی اجتماعی نیروهای پیشران نظام را نیز به بیراهه کشانده است تا جایی که فرقه ای خود را عدالتخواه رحمت‌ها، و عده‌ای با همان آرمان، عدالتخواهان را خودخواه‌تر از آرمان یا به تعبیری خوارج بی بصیرت می خوانند و عده ای در لاک دفاعی خود فرو رفته که مبادا شخصیت نظام مورد اهانت قرار گیرد و دستاویزی برای دشمن عنود فراهم گردد.
این انقلاب به تکامل و بلوغ نمی رسد مگر با آزادی و امنیت. آزاد باشد یعنی با موانع رشد و تکامل خود مبارزه کند و تن به اسارت و رذالت ندهد، و امنیت داشته باشد تا آنچه را دارد را از او نگیرند. نه آزادی فدای امنیت و نه امنیت فدای آزادی! و پرواضح است که فهم و درک عموم جامعه در بستر تربیتی درست، آتش شورش علیه آزادی و امنیت را خاموش و متقلبان خروج را برای همیشه رسوا می‌کند.
