مصاحبه مشروح دکتر احمدی نژاد با روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز/بخش اول

دکتر احمدی نژاد با روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز در باره مسائل منطقه ای و جهانی از جمله بحران در روابط ایران و آمریکا گفتگو کرد.

بخش اول گفت و گوی دکتر احمدی نژاد با روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز درباره مسائل منطقه ای و جهانی از جمله بحران در روابط ایران و آمریکا به شرح زیر است:

خبرنگار: سلام آقای احمدی نژاد، من شهناز فصیحی خبرنگار نیویورک تایمز هستم و می خواستم از شما بابت اینکه وقت خودتان را به ما دادید تشکر کنم. اولین سئوالم را اینطور مطرح می کنم که شما راه حل خروج از بحران سیاسی- اقتصادی را که برای ایران و در ارتباط با دونالد ترامپ بوجود آمده است چگونه می بینید؟

دکتر احمدی نژاد: بسم الله الرحمن الرحیم- اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه والنصر واجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه.

در ابتدا به شما، خوانندگان و دست اندرکاران روزنامه سلام می کنم. یکی از مهمترین چالش های چند دهه اخیر چالش بین ایران و آمریکاست. اگر بخواهیم برای آن راه حل ارائه بدهیم باید ریشه های این چالش را به درستی بشناسیم. البته من فکر می کنم که هردو طرف از این چالش ضرر کرده اند. اینطور نیست که یک طرف سود ببرد و طرف دیگر ضرر کند. اصولا درگیری و تنش و جنگ در نقطه مقابل منافع عمومی انسانها قرار دارد. اصل بر این است که همه ملت ها با هم ارتباط وهمکاری و تلاش و فعالیت مشترک داشته باشند و یکدیگر را در اقتصاد، سیاست و فرهنگ و امنیت کمک و تکمیل کنند.

بین ایران و آمریکا یک تنش طولانی مدت هست که ریشه آن به حوادث نهضت ملی بازمی گردد. یعنی یک دولت ملی بود که متاسفانه دولت وقت آمریکا به اعتماد ملت و دولت ملی ایران پاسخ مثبت نداد و در کنار مخالفین مردم ایستاد. ملت ایران زحمت کشیده و با فداکاری نفت را ملی کرده بود اما دولت آمریکا در مقابل یک خواست قانونی و انسانی که همه قواعد بین الملل از آن پشتیبانی می کرد، ایستاد و پایه بی اعتمادی را بنا نهاد و پس از آن هم در یک دوره طولانی به حمایت از دولت شاه پرداخت که ای کاش این حمایت در حوزه اقتصاد بود و به پیشرفت اقتصاد و دانش و فن آوری در ایران کمک می کردند اما آنها از سرکوبگری حمایت کردند که اینها هم در دل مردم نشست، بعد از انقلاب هم جنگ ۸ ساله و صدام و مسائل دیگر و بعد هم تحریم ها، کار را سخت کرد.

خبرنگار: بنظر شما تسخیر سفارت آمریکا چه بود؟

دکتر احمدی نژاد: بالاخره در برابر آن رفتارها، از این طرف هم یک عکس العمل هایی بروز می کند که باعث تشدید اوضاع می شود. من حالا نمی خواهم وارد همه جزئیات بشوم، بلکه می خواهم بگویم که باید یک مقدار رفتارها و نگاه ها را تغییر داد.

تلقی دولتمردان آمریکا این است که اگر بر ایران مسلط بشوند، خاورمیانه و بعد دنیا را دارند،  این تلقی را تغییر بدهند. با مردم منطقه دوست باشند، در شرایط برابر و احترام آمیز، همه با هم فعالیت و برنامه ریزی کنیم. در مسائل اقتصادی، اجتماعی و امنیتی همه مشارکت داشته باشیم، بدون اینکه کسی بر دیگری سلطه داشته باشد یا تحمیل کند و یا برتری جویی نماید. من فکر می کنم اگر یک مقدار خط مشی ها را تغییر بدهیم شرایط بسرعت می تواند عوض شود.

آمریکا کشور بزرگ و توانمندی است، در مقابل ایران هم یک کشور بزرگ، با سابقه چند هزار ساله و با فرهنگ و دارای اثرگذاری در سطح جهانی است. اگر هر دو با هم برای عدالت، اعاده حقوق انسان ها، تامین صلح و امنیت جهانی و منطقه ای همکاری کنند، حتما نتایج خیلی بهتری بدست خواهد آمد. این تنش و درگیری به نفع هیچکس نیست.

خبرنگار: بنظر شما، دولت ایران باید با آمریکا مذاکره بکند یا نه با توجه به اینکه دولت آمریکا چندین بار گفته که حاضر است بدون هیچ پیش شرطی مذاکره کند؟

دکتر احمدی نژاد: من معتقدم که در روابط بین الملل اصل بر گفت و گو و حل مسائل، از طریق گفت و گو است، منتهی دولت آقای ترامپ الان یک مقدار با موضع قلدری و با یک ادبیات تند و تهدید دارد جلو می آید. از آن طرف فشار اقتصادی و از این طرف هم ادعای گفت و گو؟ این از لحاظ اخلاقی و سیاسی چیز خوبی نیست. اگر کسی این را بپذیرد یعنی اینکه تسلیم است و بعد هم جایگاهش را بین ملت از دست می دهد، سودی هم ندارد یعنی اگر یک طرف بگوید من آنقدر فشار می آورم تا گفت و گو کنید! وقتی می خواهید فشار بیاورید، در گفت و گو می خواهید چه کنید؟ یعنی ادامه فشار را می خواهید روی میز مذاکره ببرید، این که بد است. بدون پیش شرط یعنی اینکه فشارها را برمی داریم، در شرایط مساوی با هم می نشینیم و گفت و گو می کنیم. در شرایط نا مساوی بنظر شما گفت و گو چه معنایی دارد؟

 خبرنگار: یعنی مثلا ممکن است که بیشتر فشار بیاورند.

دکتر احمدی نژاد: اصلا نتیجه ای گرفته نمی شود. اگر آقای ترامپ می خواهد واقعا مسائل را حل کند، باید یک مقدار تغییر رویه بدهد اما اینکه دائم بگوید ایرانی ها مقصر هستند،  ما در چه چیزی مقصر هستیم؟ یعنی آمریکا هیچ تاثیری ندارد؟ هیچ نقشی ندارد؟ دائما ۱۰۰ میلیارد – ۱۰۰ میلیارد در منطقه اسلحه می فروشند، این ها در ذهن مردم اثر منفی می گذارد. اسلحه نفروشید و به همه بگویید بیایید با هم دوست باشیم. آمریکا باید به دوستی بین ملت ها کمک کند نه اینکه بیاید دشمنی درست کند.  این خیلی بد است. آمریکا می خواهد سردمدار و مدعی امنیت جهان باشد، ولی کسی که مدعی امنیت جهان است نباید به تنش ها و کینه ورزی ها دامن بزند بلکه باید بگوید بیایید همه با هم دوست باشیم و خودش هم به این امر کمک کند. اگر جایی دلخوری و سوء تفاهم و یا اختلافی هست، کمک کند تا آن اختلاف رفع شود.

خبرنگار: بنظر شما وقت آن رسیده که ایران و آمریکا ملاقات کنند و سر یک میز بنشینند و مسائلشان را سعی کنند ریشه ای حل کنند؟ قبلا فقط راجع به برجام مذاکره کردند و مسائل دیگر یاقی ماند. بنظر شما آیا وقت آن رسیده و ایران و آمریکا این آمادگی را دارند؟

دکتر احمدی نژاد: ببینید؛ مردم آمریکا که حتما دوست دارند، مردم آمریکا کی مخالف ایران بودند؟ آنها که اصلا خیلی نقشی در سیاست خارجی دولت های آمریکا ندارند. آنها هم مثل بقیه ملت ها دوست دارند با همه در صلح و دوستی و رفاقت زندگی کنند. الان اینهمه از ایرانی ها در آمریکا هستند. خود جنابعالی مشکلی با مردم آمریکا دارید؟ مردم آمریکا علیه شما هستند؟ نخیر ندارید. مردم آمریکا مردم خوبی هستند مانند بقیه ملت ها.

همیشه زمان و فرصت برای گفت وگو هست، یک مقدار شرایط حاکم بر روابط دو کشور را باید تعدیل کرد که آن را هم آقای ترامپ باید پیش قدم بشود.

خبرنگار: بنظر شما به چه صورت باید پیش قدم شود؟

دکتر احمدی نژاد: وقتی از یک طرف فشار اقتصادی، تهدید و طرف دیگر به رسمیت نشناختن وجود دارد، با چه کسی می خواهید مذاکره کنید؟ هر کسی در دنیا باشد وقتی گلویش را بگیری و فشار بدهی و بعد بگویی بیا صحبت کن، حتی اگر صحبت هم بکند از لحاظ حقوقی اعتبار ندارد. تحت فشار می گذارد و بعد می گوید بیا با من توافق کن، اگر توافق هم بکند، از لحاظ حقوقی چه اعتباری دارد؟ بعدا در اولین فرصت به هم می خورد. توافق باید پایدار و دو طرفه باشد و آن هم مستلزم شرایط آرام و برابر است.

ما یک قرارداد الجزایر را داریم که کاملا یکطرفه است. حالا برخی رفتند سفارت آمریکا را گرفتند و قراردادی یکطرفه بسته شد، قراردادی که ۱۰۰درصد علیه ایران بود. این که خوب نیست. ما باید یک اصولی را بپذیریم و با هم کار کنیم که در تمام دنیا قابل دفاع باشد و آن هم عدالت و احترام است.

خبرنگار: بنظر شما دولت آقای روحانی این اعتبار را دارد که بتواند با آمریکا مذاکره کند؟ آیا حکومت و رهبری این اعتماد را به ایشان دارد و یا اینکه می رسد به دولت بعدی ایران؟

دکتر احمدی نژاد: این را بسپریم به این طرف که ایرانی ها چگونه نمایندگان خود را برای گفت و گوی عادلانه انتخاب می کنند. بالاخره ایران هست و می داند چه بکند و حتما تصمیم عاقلانه و هوشمندانه خواهد گرفت. من فکر می کنم که از آن طرف باید یک اتفاقاتی بیفتد.

خبرنگار: آقای خامنه ای گفتند که به هیچ وجه حاضر نیستند که با آمریکا مذاکره کنند، شما فکر می کنید مشکل ترامپ است و یا اینکه ایشان کلا با نشستن و گفت و گو با آمریکا مخالف هستند؟

دکتر احمدی نژاد: من که سخنگوی ایشان نیستم، ایشان خودشان صحبت هایشان را مطرح می کنند. ایشان هم گفتند وقتی تهدید و فشار هست، گفت و گو معنا ندارد ولی اگر شرایط عوض بشود، همان طور که ایشان اجازه دادند و برای برجام گفت و گو انجام شد. درست است؟

خبرنگار: بله.

دکتر احمدی نژاد: پس ایشان یک بار اجازه گفت و گو را داده اند. بنظرم اگر شرایط تغییر کند و به شرایط عادلانه و احترام آمیز برگردد، این مواضع هم تغییر خواهد کرد.

خبرنگار: شما سه بار برای آقای ترامپ نامه نوشتید، می خواهم سوال کنم که هدف شما از دادن این نامه ها چه بود؟

دکتر احمدی نژاد: هدف بنده هم مانند بسیاری از کارهایی که انسان در روابط بین انسان ها انجام می دهد. من فکر می کردم که باید مطالبی را به ایشان بگویم. وقتی ایشان رای آورد، من یک نامه تبریک برای ایشان فرستادم، یادآوری کردم حرف های خودشان را در دوره انتخابات و در کمپین انتخاباتی. ایشان قول داد که سیاست خارجی را تغییر می دهد، دنبال تنش نیست، دنبال اصلاح مسائل داخلی آمریکاست، می خواهد توجهش را از دخالت در امور کشورها به خدمت به مردم آمریکا برگرداند. حتی ایشان به صراحت گفت که دولت آمریکا داعش را ایجاد کرده است و من می خواهم از این کارها نکنم.  ما هم خیلی خوشحال شدیم. من این ها را برای ایشان یادآوری کردم و الزامات تحقق این امور را برایشان بیان کردم، سعی کردم کمک بکنم. خواستم بگویم اگر واقعا می خواهی به آنچه که گفته ای عمل بکنی، راه های آن این هاست. من وظیفه انسانی خودم را انجام دادم و امیدوار بودم که موثر باشد.

خبرنگار: نامه دوم و سوم چه بود؟

دکتر احمدی نژاد: آن ها هم درمورد مسائل بین المللی بود. بالاخره اتفاقاتی می افتد و احساس وظیفه می کنیم و یادآوری می کنیم و تذکر می دهیم. نامه آخر هم که سه هفته قبل بود.

خبرنگار: آیا اتفاق خاصی افتاد که به این فکر افتادید که نامه سوم را بنویسید؟

دکتر احمدی نژاد: بله من احساس کردم که گفت و گوها و شرایط دارد به سمت درگیری و برخورد پیش می رود. خواستم هشداری داده باشم که این روند، روند درستی نیست، به ضرر همه است. اصلا چرا ما باید به سمت برخورد برویم؟ من فکر می کردم برخی سیاست ها غلط است و سعی کردم به ایشان بگویم که شرایط خطرناک است و جایگاه ملت ایران و ضرورتهای بین ملت ایران و آمریکا را یک بار دیگر به ایشان یادآوری کنم.

خبرنگار: نامه ها را چگونه برای ایشان ارسال کردید؟

دکتر احمدی نژاد: ما از چند طریق آنها را ارسال کردیم. یکی را به حافظ منافع دادیم یعنی پست سفارشی کردیم. از طریق ایمیل کاخ سفید و بعلاوه در توئیت ایشان گذاشتیم.

خبرنگار: پاسخی هم به شما داده شد؟

دکتر احمدی نژاد: من منتظر پاسخ نیستم، امیدوارم در رفتارها تغییری را مشاهده کنیم. بنده وظیفه انسانی خودم را انجام دادم. یادمان باشد که وظایف انسانی و اخلاقی، فراتر از مناسبات سیاسی و دولتی و قواعد حاکم بر رفتار دولت هاست. ما یک وظیفه انسانی داریم که همیشه هست. در قبال همه هم هست. در داخل ایران هم من نامه می نویسم. به رهبری و به مقامات نامه می نویسم. این یک وظیفه انسانی است که باید انجام بدهیم. نمی توانیم در مقابل ناملایمات و روندهایی که منجر به خسارت های سنگین به جامعه انسانی می شود، بی تفاوت باشیم.

خبرنگار: اگر شما هنوز رئیس جمهور بودید و دولت شما مستقر بود، اوضاع ایران و آمریکا در نقطه حساس به قول معروف “چند قدم ماند به جنگ” بود؟

دکتر احمدی نژاد: به رفتار دولت آمریکا بستگی دارد و بعد هم به شرایط داخل ایران. بالاخره در هیچ جایی یک نفر تصمیم گیر نهایی نیست اما قطعا اگر من تصمیم گیر بودم، شرایط بگونه ای جلو می رفت که مسائل زودتر حل می شد. علت آن هم این است که بالاخره موضع ما که معلوم است. ما می گوییم شرایط احترام آمیز و عادلانه و هیچ تحمیلی را هم نمی پذیریم، هرگز به کسی هم تحمیل نمی کنیم. وقتی می گوییم عدالت، آن را برای همه می خواهیم حتی برای مخالفین خودمان. عدالت و احترام اصلی است که همه باید تسلیم آن باشند. هیچ دولتی نمی تواند بگوید که من بالاتر از آن هستم. البته اگر یادتان باشد در دوره دولت ما، دولت آمریکا از ادبیات جنگی علیه ملت ایران خیلی فاصله گرفت.

خبرنگار: یک مقدار هم به هر حال سیاست های دولت اوباما در قبال دولت شما فرق می کرد. زمان دولت بوش هم همین طور بود و شما در سال های آخر دولت بوش آمدید.

دکتر احمدی نژاد: آقای بوش هم اعلام کرد می خواهم گفت و گو کنم. ببینید؛ اگر تلقی این باشد که سیاست های اصلی دولت آمریکا را رئیس جمهور تعیین می کند که من این را قبول ندارم. رئیس جمهور هم موثر است و الّا آقای اوباما هم همان خطی را جلو برد که آقای ترامپ دارد به پیش می برد و آقای بوش قبلا جلو برد اما می شود روی تصمیم گیران اصلی آمریکا اثر گذاشت.

خبرنگار: بنظر شما تصمیم گیران اصلی چه کسانی هستند؟

دکتر احمدی نژاد: کسانی هستند که سیاست هایی را تنظیم می کنند که هم آقای بوش پدر دنبال می کرد، هم آقای ریگان، هم آقای کلینتون، هم آقای اوباما و هم آقای ترامپ دارد دنبال می کند.

خبرنگار: یعنی فراجناحی!

دکتر احمدی نژاد: حتما همین طور است و الّا که آمریکا ماندگار نبود. حتما موثر هستند. می توانیم بگوییم که یک نفر از چند نفر هم رئیس جمهور است که نقش او در اجرا بسیار زیاد است. اگر برویم روی مرز عدالت، تفاوتی نمی کند. اگر عدالت و احترام و حقوق دیگران را به عنوان یک اصل بپذیریم، چه فرقی می کند که کدام دولت باشد؟

خبرنگار: اگر ترامپ یک قدمی بردارد و بگوید من فشارها را کم می کنم، بیایید مذاکره کنیم، آیا ایران حاضر می شود محدودیت های موشکی و سایر محدودیت ها را بپذیرد؟ آیا عملی هست؟

دکتر احمدی نژاد: این ها که همان فشارهاست! پس چه چیزی قرار است تغییر بکند؟ وقتی می گوییم شرایط عادلانه و احترام آمیز باشد. هر کس به هر چیزی که قواعد بین الملل اجازه می دهد، دسترسی داشته باشد، چه اشکالی دارد؟ اما مشکل اینجاست که دولت آمریکا یکجانبه می خواهد تمام قواعد بین الملل را خودش تفسیر و اصلا قاعده گذاری کند، اینجاست که اشکال دارد. می گوییم آقا شما از این موضع پایین بیایید و با هم همکاری کنیم و با کمک یکدیگر مشترکا به حل مشکلات در حوزه های مختلف بپردازیم.

خبرنگار: شما آینده برجام را چطوری می بینید آقای دکتر؟

دکتر احمدی نژاد: یعنی چیزی مانده از آن به نظر شما؟!

خبرنگار: به نظر شما چیزی مانده؟!

دکتر احمدی نژاد: من از شما می پرسم!

خبرنگار: نمی دانم. اروپایی ها که می گویند ما می خواهیم در برجام بمانیم که ایران هم بماند. ایران هم از این طرف می گوید اگر اروپا نفت بخرد می مانیم. ولی به نظر شما چیزی مانده از برجام؟ چون در معیشت زندگی مردم که چیزی عوض نشده است.

دکتر احمدی نژاد: بله! درست است. ببینید همه می دانند که مشکل بین امریکا و ایران است. اروپا که نفش مهمی ایفا نمی کند. حداکثر بتواند در سایه ی هژمونی امریکا و در جهت منافعی که دولت امریکا ترسیم کرده یک اقداماتی انجام دهد. تا به حال هم که نتوانسته. یک چیزهایی می گویند ولی کاری نکرده اند.

مساله بین ایران و امریکاست. ایران خودش به تنهایی از نظر تاثیرگذاری در محیط بین الملل در حوزه ی فرهنگی و سیاسی با اروپا برابری می کند. اثرگذاری های فرهنگی – سیاسی در عرصه اداره ی جهان فراتر از اقتصاد است. ایران کشور بسیار مهمی است. صاحبت هویت و فرهنگ است. صاحب یک ملت بزرگ است. توانمندی انسانی عظیم دارد. توانمندی اقتصادی عظیم دارد. دنبال برتری هم نیست. یعنی ملت ایران هیچ وقت دنبال برتری نیست. دنبال دوستی و همکاری است. من فکر می کنم ایران و آمریکا خودشان خیلی بهتر می توانند مسايل را حل کنند تا یک واسطه ای به نام اروپا که کار چندانی هم از او بر نمی آید. البته در ایران یک بدبینی شدیدی به اروپا هست بخاطر سابقه شان که می گویند آن ها مکمل آمریکایی ها هستند.‍‍ یعنی آن ها دارند زمینه چینی می کنند برای پیشبرد کارهای آقای ترامپ. من الان نمی خواهم روی این نکته تاکید خاصی داشته باشم. اروپا هم هستند دیگر، کشورند، مردمند محترمند، تا آن جایی که اراده مردمشان حاکم هست، محترمند، دوستشان هم داریم. اما ایران و آمریکا در دنیا می توانند اثرگذار باشند در همه تحولات. البته به نفع بشریت، به نفع صلح، به نفع آ‌زادی، عدالت بین ملت ها، احترام به حقوق انسان ها، امنیت پایدار نه برای برتری بردیگران. خب خودشان با هم مسایلشان را حل کنند خیلی معادلات جهان عوض می شود. حتی روابط آمریکا با اروپا هم تحت تاثیر قرار می گیرد.

خبرنگار: فکر می کنم این مدل که می گویید همان مدل کره شمالی است، آیا در مورد ایران و آمریکا هم جواب می دهد؟ یعنی سران کشورها بنشینند و مذاکره کنند. چنین چیزی امکان پذیر است؟

دکتر احمدی نژاد: مگر آن جا مسايل حل شده است؟

خبرنگار: تنش خیلی خوابید. تنش جنگ خوابید.

دکتر احمدی نژاد: اولا جنگ چه چیزی است؟ خب همین ها هستند دیگر. خب جنگ نکنند. مگر کسِ دیگری است؟ مگر مردم آمریکا و مردم کره دنبال جنگ هستند؟! دولت آقای ترامپ هست و تصمیم گیران هستند با دولتِ آن جا. خودشان گره می اندازند، بعد حل می کنند و به خودشان جایزه می دهند! این که مشکل را حل نمی کند. ببینید. ما باید یک مناسباتی را بیاوریم در دنیا که هیچ کس دنبال بمبِ اتم نباشد. چه زمانی این اتفاق می افتد؟ موقعی که هیچ کس دنبال تجاوز و برتری نباشد. والا ممکن است یک دولتی هم بیاید بگیرد، ببندد و یک دوره ای هم اقتصادش را سامان دهد، جیب چند نفر را پُر کند. هیچ وقت هم مسایل را حل نکند. خب آیا واقعا مساله ما این است؟ ما انسان خلق شدیم که این طوری رفتار کنیم؟ یعنی برویم و جنگ درست کنیم و وضع یک عده را را خوب کنیم و سود ببریم؟ یعنی به قیمت فقر و کشتار یک عده، ثروت و امنیت برای یک عده فراهم آوریم. من این ها را قبول ندارم. همه ۷ میلیارد و نیم انسان هستند. این ها همه باید در امنیت باشند، در صلح باشند، در رفاه باشند، همه باهم دوست باشند. چرا نباید باشند؟ سوال این است چرا اصلا باید بین آمریکا و کره اصلا تنش باشد؟ چرا؟ ما باید ریشه را درست کنیم، همه مسایل حل می شود. هیچ کس در دنیا نباید بگوید من برتر از دیگرانم. چرا برتر است؟! یک مدیریت مشترک طراحی کنیم. همه دنیا بیایند با هم تصمیم بگیریم. یک مدیریت مشترک طراحی کنیم، همه ملت ها، همه انسان ها. اصلا سازمان ملل درست شد برای همین! بد است که دولتِ آمریکا یک طوری رفتار می کند کانه مسلط است به سازمان ملل. این اعتبار سازمان ملل ومناسباتِ جهانی را از بین می برد. نظم موجود را زیر سوال می برد. آن هم یک کشور است، بقیه هم یک کشورند. بیاید گفت و گو کنند. اگر می گوید من یک حق بیشتری دارم، همین جا نقطه شروع دعواست. به خودت اجازه می دهی دخالت کنی در امور دیگران، تسلط پیدا کنی، جنگ درست کنی، اسلحه بسازی. از شما سوال می کنم، بودجه نظامی آمریکا چه قدر است امسال؟

خبرنگار: حضور ذهن ندارم ولی خیلی زیاد است. می دانید اینکه یک مقداری فکر می کنند باید به سازمان ملل تسلط داشته باشند، دلیلش این است که بیشتر بودجه ی سازمان ملل را هم آمریکا می دهد.

دکتر احمدی نژاد: خب من می گویم این بد است دیگر! هرکس پول بیشتری دهد، مسلط است.

خبرنگار: بله!

دکتر احمدی نژاد: بعد پول از کجا می آید؟ چاپِ دلار هم دستِ آمریکاست. فدرال رزرو است که خصوصی است اما همه اش در خدمتِ دولتِ آمریکاست. خب این بد است دیگر! این به جایی نمی رسد! هرچه برویم جلوتر سخت تر می شود و این سختی ها بر می گردد به داخلِ آمریکا. هِی چاپ می کند، خب چه شد؟!… اصلا من می گویم ایران حاضر است هزینه های کل سازمان ملل را بدهد. بعد سازمان ملل بیاید تحت تسلط ایران! این چیزِ خوبی است به نظرِ شما؟!

خبرنگار: نه!

دکتر احمدی نژاد: خب چرا باید بپذیریم چون آمریکا پولِ بیشتری می دهد، باید تسلط بیشتری داشته باشد. این بد است. باید واقعا دموکراسی را رعایت کنید. دولتِ آمریکا پولِ بیشتری می دهد و می گوید بسیار خب من برای صلح جهانی تعیین تکلیف می کنم. حالا آن چاپ دلار هم به کنار! نوش جانش! خب چاپ می کنی، خرجی ندارد. به سازمان ملل هم می دهی! جنگ هم راه می اندازید. پایگاهِ نظامی هم راه می اندازید. اقتصاد آمریکا دارد فرو می رود، هِی پیچیده تر می شود مسایلش، ولو موقتا یک کارهایی کنند ولی در میان مدت در سمت سقوط است، اقتصاد جهانی هم به همین شکل. برای این که مصنوعی می خواهند کار کنند، قلابی می خواهند کار کنند. باید بیاییم واقعی بنشینیم دنبال صلح و دوستی واقعی باشیم، بعد ببینیم مسایل چقدر زود حل می شود. اصلا مقایسه ایران با کره شمالی، یک مقایسه اشتباه است. دستگاه های تبلیغی آمریکا هِی می خواهند یک طوری جا بیاندازند که ایران، کره شمالی است.

خبرنگار: ایران که خیلی متفاوت است با کره شمالی…

دکتر احمدی نژاد: پس مناسباتش هم متفاوت است.

خبرنگار: ترامپ خودش فکر می کند چون با کره این راه را رفت و توانست صحبت کند، فکر می کند این راه در مورد ایران هم جواب بدهد.

دکتر احمدی نژاد: من می خواهم بگویم آقای ترامپ یک مقدار باید مشی اش را تغییر دهد، حتی راجع به کره ی شمالی. باید ببینید مردم کره ی شمالی چه می خواهند دیگر، غیر از این است؟ من فکر نمی کنم هیچ کس در دنیا نمایندگی همه مردم دنیا در جیبش باشد! کسی هست، شما می شناسید؟

خبرنگار: خیر.

دکتر احمدی نژاد: واقعا… ببینید! وقتی می گوییم مردم واقعا باید پایبند باشیم. نه اینکه بگوییم ما یک دستگاه هایی داریم می رویم ذهن مردم را به نفعِ خودمان هدایت می کنیم. این همان تسلط است دیگر. نتیجه اش فرقی نمی کند با تسلط نظامی. حالا آقای ترامپ به نظرم یک آدم اجراییِ و علمیاتی، است. چون تاجر هم بوده، می تواند سبک سنگین کند، تصمیم بگیرد و این فرصت خوبی است برای آمریکا و برای نظامِ حاکم بر آمریکا.

خبرنگار: یعنی شما فکر می کنید این روش وضعیت را خوب کند؟

دکتر احمدی نژاد: بله می تواند بیاید… بیاییم یک مقدار منافعمان را عمیق تر تعریف کنیم… از چند میلیارد دلار و…

خبرنگار: چرا فکر می کنید که این تاجر بودنش خوب است؟

دکتر احمدی نژاد: بالاخره کسی که تاجر است، دو دو تا چهار تا می کند دیگر! سود و ضرر را در نظر می گیرد. من می گویم ما بیاییم سود و ضررمان را عمیق تر و انسانی تر ببینیم. انسانی تر ببینیم مسایل حل می شود. اما اگر سود و ضرر را یک طرفه و آن هم صرفا مادی ببینیم و کوتاه مدت نه! هیچ مساله ای حل نمی شود .

خبرنگار: من شنیده بودم این نظر را که شاید ترامپ برای سیاست های ایران بهتر باشد چون همین طور که می گویید تاجر است و تاجرها اهل مذاکره و گفت و گو هستند. ولی خب سیاست هایش سخت بوده نسبت به ایران…

دکتر احمدی نژاد: نه! ببینید این چیزی که گفتید، من همچین نظری ندارم. من می گویم هرکسی را مردم امریکا انتخاب کنند. برای من فرقی نمی کند. مهم این است که منتخب ملت آمریکا باشد. ولی چون شما سوال کردید، من در پاسخ به سوال شما می گویم. این نبود که ما در ایران دنبالِ این بودیم که آقای ترامپ بیاید بهتر از خانوم کلینتون است. من معتقدم خانم کلینتون هم می آمد در عمل همین سیاست را جلو می برد. فرقی نمی کرد با آقای ترامپ.

خبرنگار: آخر وقتی ما با دولت ایران صحبت می کنیم احساس می کنیم یک مقدار منتظرند که ببینند چه می شود و آیا ترامپ انتخاب می شود یا نه. اگر دموکرات ها بیایند و برگردند به برجام شاید معادلات عوض شود. به نظر شما دیدگاه درستی است؟

دکتر احمدی نژاد: ببینید! ممکنست بعضی ها این طوری فکر کنند. ممکن است. ولی من فکر می کنم مسایل بالاتر و عمیق تر از این هاست. مگر مسایل جهان، دعوای بین حزب دموکرات و جمهوری خواه است؟ یعنی واقعا انقدر سطح مسایل پایین است؟! این نیست که! آن ها یک تقسیم کاری کردند، این طرف و آن طرف می زنند ولی در رابطه با مسایل بین الملل -من داخل آمریکا را کاری ندارم، آن مربوط به مردم آمریکاست، ولی در سطح بین الملل- سیاست های آمریکا که تغییری نکرده است! آقای اوباما هم دنبال تسلط بر جهان است. آقای ترامپ هم دنبال تسلط است. قبلی اش هم بود. خانم کلینتون هم بود، همین بود. حالا تاکتیک ها و ادبیات ممکن است بالا و پایین شود. من می گویم این را باید درست کنید. دولت آمریکا از این موضع بیاید کنار، به دیگران احترام بگذارد. عدالت و دموکراسی واقعی را در مدیریت جهان بپذیرد، بنشینیم با هم دنیا را اداره کنیم، کارها را جلو ببریم. والا تا زمانی که این راهبرد در مجموعه حکومت آمریکا هست که باید بر دنیا مسلط باشد، به نظر شما با تغییر روسای جمهور آمریکا، چیزی عوض می شود؟! راهبرد باید عوض شود. من داخل آمریکا را کاری ندارم که دو تا حزب با مردم چطور رفتار می کنند و امیدوارم که با مردمشان صادق باشند، در خدمت مردمشان باشند.

منبع: دولت بهار

توضیحات:

خبرنگار مصاحبه کننده (SAMUEL THROPE) طبق ادعای کانال دولت بهار کارمند روزنامه نیویورک تایمز است و این مصاحبه به صورت تلفنی انجام شده است.

لینک بخش اول گفتگوی دکتر احمدی‌نژاد با روزنامه نیویورک تایمز

https://t.me/dolatebahar/50344

لینک بخش دوم گفتگوی دکتر احمدی‌نژاد با روزنامه نیویورک تایمز

https://t.me/dolatebahar/50345

این درحالی است که خبرنگار مذکور در سایت شخصی‌اش(https://samuelthrope.com/about) تصریح می‌کند ساکن سرزمین‌های اشغالی است و خبرنگار Monocle ، BBC News ، Aeon ، Nation ، Daily Beast ، Haaretz و Tablet است و با اسرائیل استوری به طور مرتب همکاری می کند. وی معاون سابق مدیر عامل در جروزالم پست و مسئول سابق مجموعه اسلام و خاورمیانه در کتابخانه ملی اسرائیل است.

{این درحالی است که طبق کانال دولت بهار احمدی نژاد با خبرنگار نیویورک تامز مصاحبه کرده است، درحالی که گویا این خبرنگار با نیویورک تایمز همکاری ندارد و مصاحبه مذکور از https://www.timesofisrael.com منتشر میشود و طبق جست و جویی که کردم چنین مصاحبه ای در نیویورک تایمز منتشر نشده است!}

البته خبرنگار مصاحبه کننده در سایت شخصی‌اش لینک زیر را برای متن کامل مصاحبه قرار داده که یک سایت خبری امریکایی است که مقرش در نیویورک است
https://www.thenation.com/article/ahmadinejad-iran-trump-antisemitism-nuclear/

نکته دیگری که در توییتر به چشم آمد این است که آقای عبدالرضا داوری جزو فالوئرهای این خبرنگار اسرائیلی است و در بخش بیوگرافی توییتر این خبرنگار هم اشاره شده که در اورشلیم(قدس اشغالی) زندگی می‌کند.

  • facebook
  • twitter
  • linkedin
  • linkedin

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *