پیشگفتار:
انتخابات دوره یازدهم (قبلی) ریاست جمهوری، بیشتر از آنکه بر رقابت برنامه های گوناگون اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی نامزدها برای جلب آرای مردم معطوف باشد، صحنه ادعا و اتهام در مورد چگونگی مدیریت و مسئولیت برنامه هسته ای ایران گردید. برخی از نامزدها با محور قرار دادن این موضوع، اعتقاد داشتند، حل این موضوع، یعنی حل تمامی یا حداقل بسیاری از مسائل و نهایتاً موجب گشایش حداکثری خواهد شد و برخی دیگر که درگیر در این برنامه ـ و یا به قول غربیها، پرونده ـ بودند، به دفاع از دوره مدیریت و مسئولیت و سیاستها و مواضع خود کردند. اینکه، یک موضوع ملی، دستاویزی برای رقابت و برنده شدن در انتخابات گردد، آن هم موضوعی که مستقیماً با امنیت ملی کشور مرتبط و ناگفته های فراوانی در خصوص آن وجود دارد که نمیتوان آن را در معرض همگان- اعم از دشمنان و بد خواهان نظام – بیان نمود، فراز بسیار مهمی است که رهبر فرزانه انقلاب نیز دو روز قبل از انتخابات ۹۲، با این عبارت آن را به چالش کشیدند: « آقایان {نامزدهای ریاست جمهوری سال ۹۲} هشت نفر بودند؛ آن روز {در جلسه مناظره}، هشت جور نسبت به مسائل کشور حرف زدند – تحلیلهای گوناگون – خب نظرات اشخاص محترم است. البته بنده حرفهایی دارم، در زمینه مسائلی که آن آقایان گفتند بنده مطالب دارم. وقتش حالا نیست؛ ان شاء‌الله بعد از انتخابات اگر زنده بودم، حقایقی را به ملت ایران عرض خواهم کرد…»
به هر صورت، با پیروز شدن آقای دکتر حسن روحانی در انتخابات، ایشان متناسب با مواضع و برنامه های پیشنهادی خود، به طراحی حل مسأله برنامه هستهای ایران پرداختند، این در حالی بود که با پالس ها و علامت هایی که از وضعیت واقعی یا تصویرسازی که از مردم و مملکت به آنطرف میز نشان دادند، تقریباً بخش عمده ای از داشته ها و امتیازاتی که برای یک مذاکره خوب نیاز داشتیم، سوخته بود.
اکنون، چهار سال از آن موعد میگذرد. برنامه هسته ای ایران معطوف به نگاه و تلاشهایی که این دولت در امر هسته ای پیش برد، به توافقنامهای موسوم و معروف به «برجام» در محک ترازوی تاریخ قرار گرفته است. اینکه چه تصویری منتقل شد، چه اقدامی انجام شد و چه توافقی حاصل شد، همه و همه محل بحث و نظر و تحلیل و ارزیابی است.
در این خصوص، مرکز مطالعات بازاریابی سیاسی مرکز رشد دانشگاه امام صادق(ع)، در روزهای ۹ تا ۱۱ بهمن سال ۹۵، اقدام به برگزاری سه نشست زیر عنوان کلی «برجام، یک سال بعد» نمود. در این نشستها، شایسته دیدیم از زبان و نگاه یکی از مدیران و مسئولین برنامه هسته ای ایران در دوره گذشته، به واکاوی آنچه بود و آنچه شد،بپردازیم.دکتر علی باقری به عنوان نفر دوم هیئت مذاکره کننده ایران از سال ۸۶ تا ۹۲، به عنوان یکی از مطلعین و کارشناسان دستاوردها و از دست داده های ایران در مذاکرات هسته ای ضمن اشاره به سیر مذاکرات و گفتگوها به ارزیابی و تحلیل وضعیت امروز برنامه هسته ای ایران نشسته است.
بدیهی است حق دفاع و ارائه پاسخ برای مدیران و کارگزاران فعلی برنامه هسته ای(دولت یازدهم و دوازدهم) محفوظ است.
